Wat zit er eigenlijk in dat doosje?
We maken er ons allemaal weleens schuldig aan: aannames doen.
We horen een verhaal, zien een situatie of een persoon en we hebben er meteen een mening over en denken dat we weten hoe iets gebeurd is of tot stand is gekomen. Zonder eerst even te checken of ons idee klopt met de werkelijkheid. Hierdoor zien we in die situaties de dingen vaak anders dan dat ze daadwerkelijk zijn.
Een man krijgt al jaren een uitkering en komt dus regelmatig op gesprek bij een bijstandsconsulent(e). Gedurende de jaren dat deze man een uitkering krijgt, heeft deze man al verschillende consulenten bezocht. Het verhaal herhaalt zich al jaren.
Meneer komt op gesprek. Doosje wordt opengemaakt. Er wordt even in het doosje gekeken. Meneer zegt: “Ikke ziek. Ikke niet werken.” De betreffende consulent maakt een aantekening: "Meneer is ziek en kan of wil niet werken.” Doosje wordt weer dichtgedaan en doorgeschoven.
Na jaren zo aangetobd te hebben komt meneer bij een consulent die het doosje niet alleen openmaakt maar ook zorgvuldig uitpakt. Hij bekijkt het doosje met interesse en komt erachter dat meneer met de woorden “Ikke ziek, ikke niet werken” bedoelt dat meneer ziek wordt als hij niet kan werken.
Meneer wìl heel graag werken en voelt zich niet gelukkig en fijn als hij niet kan werken.
Niks is wat het lijkt!
We leven in een vreemde tijd. Mensen voelen zich onzeker en eenzaam en worden uit hun comfortzone gehaald. Met de feestdagen voor de deur ervaren sommige mensen het gevoel van onzekerheid en eenzaamheid des te meer.
Zou het niet mooi zijn als we iets vaker zorgvuldig en met oprechte interesse een doosje uitpakken en kijken wat er écht in zit?!
Want niks is wat het lijkt...
